Lees het woord van god

    ══════════❀.❋.❀══════❀.❋.❀══════❀.❋.❀═══════ 

Almachtige God zegt: “Al heel vroeg werd de noodzakelijkheid van een gepast kerkleven genoemd in de preken. Waarom is dan het leven van de kerk nog niet verbeterd, en is het nog steeds hetzelfde oude verhaal? Waarom is er geen volledig nieuwe en verschillende manier van leven? Zou het gepast kunnen zijn voor een persoon uit de jaren negentig om te leven als een keizer uit lang-vervlogen tijden? Het eten en drinken mogen dan wel delicatessen zijn, zelden geproefd in eerdere tijden, toch zijn er geen grote omkeringen in de toestand van de kerk. Het is als oude wijn in een nieuwe fles doen. Wat is dan het nut van de vele dingen die God zegt? Op de meeste plaatsen zijn de kerken helemaal niet veranderd. Ik heb het met mijn eigen ogen gezien en het is duidelijk in mijn hart; ook al heb ik het kerkleven niet persoonlijk ervaren, ik ken de staat van de bijeenkomsten in de kerk als de palm van mijn hand. Ze hebben niet veel vooruitgang geboekt. Het gaat terug op het gezegde – het is als oude wijn in een nieuwe fles doen. Niets is veranderd, zelfs niet een klein beetje! Wanneer er een herder is, branden ze als vuur, maar wanneer er niemand is om hen te steunen, zijn ze als een blok ijs. Slechts enkelen kunnen spreken over praktische dingen, en slechts zelden kan iemand het roer nemen. Hoewel de preken verheven zijn, vindt zelden iemand ingang. Weinig mensen koesteren het woord van God. De tranen springen hen in de ogen wanneer ze Gods woord ter hand nemen en ze worden vrolijk wanneer ze het terzijde leggen en ze worden lusteloos en verliezen hun luister wanneer ze ervan afwijken. Rechtuit gezegd, jullie koesteren simpelweg het woord van God niet, en jullie zien de woorden van Zijn eigen mond vandaag niet als een schat. Jullie worden rusteloos bij het lezen van Zijn woord, en voelen een grote inspanning om het te memoriseren, en wat betreft het in de praktijk brengen van Zijn woord, daarbij is het net alsof jullie de zwengel van een pomp omhoog proberen te trekken met een haar uit een paardenstaart – hoezeer jullie het ook proberen, jullie kunnen gewoon niet voldoende energie aanwenden. Jullie krijgen er steeds energie van wanneer jullie Gods woord lezen, maar zijn vergeetachtig bij het in de praktijk brengen. Deze woorden moeten in feite niet zo moeizaam worden gesproken en zo geduldig worden herhaald; mensen luisteren wel, maar zetten ze niet om in de praktijk, daarom is het een struikelblok geworden voor Gods werk. Ik kan niet verzaken het ter sprake te brengen, ik kan niet verzaken er over te praten; het is niet zo dat ik er plezier uit haal om de zwakheden van anderen bloot te stellen. Jullie denken dat het praktiseren van jullie net voldoende is en jullie denken dat wanneer openbaringen op een hoogtepunt zijn, dat jullie ook op dat hoogtepunt zijn? Is het zo simpel? Jullie onderzoeken nooit het fundament waarop jullie ervaringen uiteindelijk zijn gebouwd! Vanaf dit moment kunnen jullie samenkomsten niet het gepaste kerkleven worden genoemd, het is zelfs helemaal geen gepast spiritueel leven. Het is slechts een samenkomst van een groep mensen die ervan genieten om te kletsen en te zingen. Strikt genomen zit er niet veel realiteit in. Om het een beetje duidelijker te verwoorden, als je de waarheid niet in de praktijk brengt, waar is dan de realiteit? Is het niet opscheppen om te zeggen dat je realiteit hebt? Zij die altijd werken zijn arrogant en zelfingenomen, terwijl zij die altijd gehoorzamen stilzwijgen en hun hoofd laten hangen, zonder enige kans om te oefenen. Mensen die het werk doen, doen niks dan praten, ze gaan door en door met hun hoogdravende redevoeringen, en de volgelingen luisteren alleen maar. Er is geen transformatie te vermelden; dit zijn louter de gewoonten van het verleden! Dat jij vandaag in staat bent om je te onderwerpen en niet durft je ermee te bemoeien of je opstandig te gedragen, is te wijten aan de komst van de administratieve verordeningen van God; het is geen verandering die jij hebt ondergaan door ervaringen. Dat er veel dingen zijn die jij vandaag niet zou doen die jij gisteren wel zou hebben gedaan, is omdat Gods werk zo duidelijk is, dat het mensen heeft overwonnen. Laat me iemand vragen, hoeveel van jouw verwezenlijkingen vandaag zijn verdiend met het zweet van jouw eigen harde werk? Hoeveel ervan is je direct verteld door God? Hoe zou je antwoorden? Zou je verbluft zijn en sprakeloos? Zou je met openstaande mond staan? Waarom is het, dat anderen kunnen spreken over vele van hun werkelijke ervaringen, om jou te voorzien van voedsel, terwijl jij simpelweg geniet van de maaltijden die anderen hebben bereid? Ben je niet beschaamd? Ben je niet in verlegenheid gebracht?

Jullie mogen een onderzoek doen naar de feiten, onderzoek hen op hogere niveaus die ietwat beter zijn: hoeveel waarheid begrijp je? Hoeveel breng je uiteindelijk in praktijk? Van wie houd je meer, van God of van jezelf? Geef je vaker, of ontvang je vaker? Bij hoeveel gelegenheden wanneer je verkeerde bedoelingen had, heb je je oude ik verzaakt en de wil van God tevredengesteld? Slechts deze enkele vragen zullen vele mensen verbijsteren. Want de meeste mensen, zelfs wanneer ze zich realiseren dat ze de verkeerde bedoelingen hebben, doen bewust het verkeerde, en zijn zo verre van het verzaken van hun eigen vlees. De meeste mensen staan toe dat de zonde welig in hen tiert, staan toe dat de zonde al hun daden richting geeft. Ze zijn niet in staat om hun zonden te overwinnen, en blijven leven in zonde. Op dit punt beland; wie weet niet hoeveel kwade daden hij heeft begaan? Als je zegt dat je het niet weet, dan zou ik zeggen dat je liegt. Rechtuit gezegd zijn het allemaal uitingen van het niet bereid zijn om je oude zelf prijs te geven. Wat is het nut om zoveel berouwvolle ‘woorden uit het hart’ te spreken, die waardeloos zijn? Zou dit je helpen om te groeien in je leven? Men zou kunnen stellen dat jezelf kennen jouw voltijdse bezigheid is. Ik leid mensen naar de vervolmaking door hun onderwerping en het in de praktijk brengen van Gods woorden. Als je Gods woorden slechts draagt zoals je je kleren zou dragen, enkel en alleen om er slim en hip uit te zien, houd je dan niet zowel jezelf als anderen voor de gek? Als alles wat je doet praten is en je brengt het nooit in de praktijk, wat zal je dan bereiken?

Veel mensen kunnen een beetje praten over het praktiseren, en ze kunnen praten over hun persoonlijke indrukken, maar de meerderheid van wat ze zeggen is de verlichting die ze hebben ontvangen van de woorden van anderen. Er zit niets in van hun eigen persoonlijke praktijken, en ook niet van wat ze zien in hun ervaringen. Dit punt heb ik al eerder ontleed; denk niet dat ik niets weet. Je bent slechts een papieren tijger, en toch spreek je over Satan verslaan, over het afleggen van getuigenissen van overwinning, en over het leven naar Gods beeld? Dit is allemaal onzin! Denk je dat alle woorden vandaag door God gesproken er zijn voor jou om te bewonderen? Je mond spreekt over het verzaken van je oude zelf en de waarheid in praktijk brengen, maar je handen voeren andere daden uit en je hart is andere plannen aan het smeden – wat voor persoon ben jij? Waarom zijn je hart en je handen niet een en dezelfde? Zo veel preken zijn lege woorden geworden; is dit niet hartverscheurend? Als je niet in staat bent om Gods woorden in de praktijk te brengen, bewijst dit dat je nog niet de weg van de Heilige Geest bent ingegaan, dat de Heilige Geest nog niet in je heeft gewerkt, en dat je Zijn leiding nog niet hebt ontvangen. Als je zegt dat je enkel in staat bent om de woorden van God te verstaan, maar niet om ze in de praktijk te brengen, ben je niet iemand die houdt van de waarheid. God komt niet om dit soort persoon te redden. Jezus heeft enorm geleden toen Hij gekruisigd werd om zondaars te redden, de armen te redden, de nederigen te redden. Zijn kruisiging bracht het zondoffer. Als je Gods woord niet in praktijk kan brengen, moet je zo snel mogelijk vertrekken; hang niet rond in het huis van God als een klaploper. Veel mensen vinden het zelfs moeilijk om zichzelf te beletten dingen te doen die God duidelijk tegenwerken. Vragen zij niet om de dood? Hoe kunnen zij spreken over het binnengaan in Gods koninkrijk? Zouden zij het lef hebben om Zijn gezicht te aanschouwen? Het voedsel eten dat Hij voor jou voorziet, slechte dingen doen die tegen Hem ingaan, kwaadwillig zijn, verraderlijk en bekokstovend, zelfs terwijl God jou toestaat om te genieten van de zegeningen die Hij jou verleent – voel je niet hoe zij jouw handen branden wanneer je ze ontvangt? Voel je niet hoe je gezicht rood uitslaat? Iets doen wat ingaat tegen God, schurkachtige plannetjes uitvoeren, ben je niet bang? Als je niks voelt, hoe kan je dan spreken over een toekomst? Er was al geen toekomst voor jou in het verleden, dus welke grotere verwachtingen kun je nu nog hebben? Als je iets schaamteloos zegt en toch geen gevoelens van verwijt hebt, en je hart is zich van niks bewust, betekent dat dan niet dat je reeds bent achtergelaten door God? Welwillend en ongebreideld spreken en handelen is jouw natuur geworden; hoe kun je op deze manier door God worden vervolmaakt? Zou je in staat zijn om de wereld over te reizen? Wie zou door jou overtuigd worden? Zij die jouw ware natuur kennen zouden hun afstand houden. Is dit niet Gods straf? Kortom, wanneer er enkel praat is en geen praktiseren, is er geen groei. De Heilige Geest mag dan wel werken wanneer je spreekt, als je het niet in de praktijk brengt, zal de Heilige Geest stoppen met werken. Als je op deze manier verder gaat, hoe kan er dan iets gezegd worden over de toekomst of je hele wezen aan het werk van God geven? Je spreekt alleen maar over het geven van je hele wezen, maar je geeft Hem niet je hart, een hart dat enkel van Hem houdt. Het enige dat God heeft ontvangen is het hart van je woorden, en niet het hart van je praktijk. Kan dit jouw ware gestalte zijn? Als je zo verder zou gaan, wanneer zou je dan door God vervolmaakt worden? Word je niet onrustig bij zo’n donkere en sombere toekomst? Voel je niet dat God de hoop over jou verloren is? Weet je niet dat God ernaar verlangt om meer en nieuwe mensen te vervolmaken? Zouden oude dingen hun mannetje kunnen staan? Je geeft geen aandacht aan Gods woorden vandaag: wacht je op morgen?”

Meer bekijken: Christelijke boeken