Voorheen waren er veel afwijkingen in de ervaringen van mensen, die zelfs absurd konden zijn. Omdat ze simpelweg niet de normen van Gods eisen begrepen, ging de ervaring van mensen op veel gebieden mis. Gods eis voor de mens is dat hij in staat is een normaal menselijk leven te leiden. Hoe moderne mensen met voedsel en kleding omgaan bijvoorbeeld. Zij kunnen een kostuum en een stropdas dragen, zich in moderne kunst verdiepen, en in hun vrije tijd wat lezen en amusement zoeken. Zij kunnen wat gedenkwaardige foto’s nemen, lezen en enige kennis opdoen, en een relatief goede leefomgeving hebben. Dit is het leven dat past bij een normale menselijkheid, en toch zien mensen het als iets wat God verafschuwt. Hun praktijk bestaat gewoon uit het volgen van een paar regels, wat leidt tot een leven dat oersaai is, zonder enige betekenis. In werkelijkheid heeft God dat nooit van de mens geëist. Mensen willen hun eigen gezindheid beknotten, bidden onophoudelijk in hun geest om dichter bij God te zijn, malen in hun hoofd steeds over goddelijke zaken en kijken constant om zich heen uit grote angst dat hun band met God op een of andere wijze zal worden verbroken. Dit zijn allemaal dingen die de mens voor zichzelf heeft opgesomd, regels die de mens zelf voor zichzelf heeft opgesteld. Als je je eigen wezen niet begrijpt of niet begrijpt welk niveau je zelf kunt bereiken, zul je niet kunnen bevatten wat precies de normen zijn die God aan de mens stelt. Je zult dan ook geen praktijk kunnen bereiken die in een gepaste mate wordt uitgeoefend. Je gedachten gaan altijd alle kanten op, je denkt aan elke mogelijke manier om te bestuderen en te voelen hoe je kunt worden geraakt en verlicht door de Heilige Geest, met het resultaat dat je een lijst voor beoefening opstelt waardoor je volgens jou intrede kunt bereiken. Wanneer je op deze manier te praktiseert, weet je niet precies wat God van je eist; je gaat gewoon op je eigen manier te werk, voelt je compleet op je gemak, maakt je niet druk om de uitkomst, en nog minder of er sprake is van afwijkingen en fouten. Terwijl je op die manier doorgaat, ontbreken er heel veel dingen aan je praktijk, zoals Gods aanbeveling, bevestiging door de Heilige Geest en het resultaat verkregen door Gods eisen. Er ontbreekt zelfs elke normale menselijkheid of gezond verstand van een normaal iemand. Je praktijk bestaat gewoon uit het volgen van regels, of je maakt je last opzettelijk groter om jezelf in te perken, jezelf te beheersen. En toch denk je dat je je praktijken tiptop op orde hebt, niet wetend dat het meeste wat je in praktijk brengt een onnodige procedure of het naleven van regels is. Er zijn veel mensen die jarenlang op deze manier te werk gaan zonder enige verandering van betekenis in hun gezindheid, zonder nieuw begrip en zonder nieuwe intrede. Ze geven onwetend vrij spel aan hun brute natuur, zelfs tot het stadium waarin ze heel vaak onredelijke, onmenselijke dingen doen, en heel vaak dingen doen die mensen te denken geven en die niet begrepen worden. Is zo’n persoon iemand die veranderd is?
Tegenwoordig bidden mensen, relatief gesproken, minder dan vroeger, want nu is het niet het tijdperk van tastend de weg voorwaarts proberen te vinden. Nu is er het tijdperk van openbaring, het Tijdperk van het Koninkrijk. Het is het leven van inzichten waarbij alle dingen duidelijk aan de mens worden verteld en de mens zijn weg door het leven niet meer tastend hoeft te zoeken. Wat betreft de aspecten van het huwelijk, wereldse zaken, het leven, voedsel, kleding, onderdak en interpersoonlijke relaties, hoe iemand kan dienen op een wijze die aan Gods wil voldoet, hoe iemand het vlees dient te verzaken …, wat is hiervan niet aan jullie verteld? Moeten jullie er nog steeds naar op zoek gaan? Moeten jullie nog steeds bidden? Dat is echt niet nodig! Als je deze dingen nog steeds doet, voeg je dan niet gewoon nog een laag formaliteiten toe? Dat is niet nodig! Het gaat erom of je vastberaden bent of niet. Sommige mensen begaan willens en wetens overtredingen en weten zonneklaar dat het wereldse pad bewandelen niet goed is, dat het iemands leven kapotmaakt en vooruitgang in het leven vertraagt, toch doen ze het bewust en doen ze het na bidden en zoeken. Is dat niet willens en wetens een overtreding begaan? Zoals mensen die hunkeren naar vleselijke geneugten en zich vastklampen aan rijkdommen, en die dan tot God bidden en zeggen: “God! Staat u me toe dat ik me vastklamp aan vleselijke geneugten en aan rijkdommen? Wilt u dat ik op deze manier geld verdien?” Is dit een gepaste manier om te bidden? Als ze drommels goed weten dat God geen behagen schept in deze dingen, zouden ze er afstand van moeten doen, maar deze dingen zijn verankerd in hun hart, en ze bidden en zoeken om God te dwingen aan hen toe te geven en ze een antwoord te geven. Dan zijn er ook mensen die hun broeders en zusters van de kerk overhalen om hun kant te kiezen en hun eigen onafhankelijke koninkrijkjes vestigen. Je weet heel goed dat deze daden God tarten, toch blijf je zoeken en tot God bidden. Je hebt een te dikke huid en wanneer je zulke dingen doet, ben je nog steeds in staat om onverschrokken over te komen en rustig tot God te bidden. Je kent echt geen schaamte! Wat het bewandelen van het wereldse pad betreft: dit wordt al heel lang gepredikt. God verafschuwt het, toch bid je nog steeds en zegt: “O God! Staat u mij toe dat ik het wereldse pad bewandel? Kan ik zo aan uw wil voldoen? Mijn bedoelingen zijn eigenlijk goed. Ik doe dit niet voor het vlees. Ik doe het alleen zodat uw naam niet te schande wordt gemaakt, zodat wereldse mensen uw heerlijkheid in mij kunnen zien.” Is deze manier van bidden niet gewoon een hoop onzin? Schaam je je niet? En ben je niet heel dwaas om te denken dat dit waardevol is om te doen? Je bent niet bereid om het leven van licht te ervaren, in plaats daarvan ben je opzettelijk bezig om dat leven van duisternis en leed te ervaren. Vraag je er dus niet gewoon om te lijden? Je hebt gehoord hoe je een geestelijk leven moet leiden, een leven van normale menselijkheid, en je hebt alle aspecten van de waarheid gehoord. Als je ze geen van alle begrijpt, lees ze dan rechtstreeks. Moet je nog steeds je ogen sluiten en bidden? Als je nog steeds gaat zoeken door je blik naar de hemel te richten, geloof je dan nog steeds niet in een vage God? Je zag eerder resultaten van het zoeken en bidden, en de Heilige Geest beroerde je geest enigszins, want die tijd was het Tijdperk van Genade. Je kon God niet zien, zodat je geen andere keuze had dan je weg voorwaarts op de tast op die manier te zoeken. Nu is God onder de mensen gekomen en is het Woord in het vlees verschenen. Je kunt God nu zien, dus werkt de Heilige Geest niet meer zoals Hij dat voorheen deed. Het tijdperk is veranderd en ook de wijze waarop de Heilige Geest werkt. Hoewel er misschien minder gebeden wordt dan vroeger, heeft de mens nu wel de gelegenheid om God lief te hebben nu God op aarde is. De mensheid is het tijdperk binnengegaan van de liefde voor God en heeft een gepaste nabijheid tot God: “O God! U bent inderdaad zo goed en ik wil u graag liefhebben!” Met slechts een paar duidelijke en eenvoudige woorden geef je uiting aan je liefde voor God in je hart, gewoon om de liefde tussen jou en God te verdiepen. Soms zeg je misschien wel eens iets opstandigs, zoals: “O God! Waarom ben ik zo verdorven?” Je wilt jezelf echt door elkaar rammelen, met tranen in je ogen. Op dat moment voel je spijt en benauwenis in je hart, maar kun je er geen uiting aan geven. Dit is het huidige werk van de Heilige Geest, maar dit is alleen iets wat mensen kunnen bereiken die het leven zoeken. Je voelt dat God veel liefde voor je heeft en je koestert een speciaal gevoel, maar je hebt niet de woorden om duidelijk te bidden. Je voelt echter altijd dat Gods liefde zo diep is als de zee, maar je kunt deze toestand op geen enkele manier uiten. Je voelt het altijd in je hart, maar kunt er nooit de juiste woorden voor vinden. Deze toestand doet zich vaak voor in de geest. Dergelijke gebeden en communicatie in je hart om dichter bij God te komen, zijn normaal.
Hoewel het leven van tastend je weg voorwaarts zoeken voorbij is, wil dit niet zeggen dat mensen nooit hoeven te bidden of dat mensen niet hoeven te wachten tot Gods wil zich openbaart voordat ze met dit werk voortgaan. Dit zijn slechts de vooronderstellingen van de mens. God is onder de mensen gekomen om onder hen te leven en het licht voor de mens, het leven voor de mens en de weg voor de mens te zijn, en dit staat vast. Het is bij de komst van God naar de aarde uiteraard noodzakelijk dat Hij de mensen van een plezierige, praktische weg voorziet die past bij hun gestalte en leven — Hij is niet gekomen om alle praktische wegen van de mens te vernietigen. De mens leeft niet meer door zijn weg voorwaarts tastend te zoeken. In plaats daarvan is God namelijk naar de aarde gekomen om te werken en Zijn woorden te spreken. Hij is gekomen om de mens te bevrijden van het schimmige duistere leven en om hem een leven van licht te geven. Het huidige werk is om duidelijk op dingen te wijzen, duidelijk te spreken, de mens direct aan te spreken en dingen expliciet te definiëren, zodat de mens deze dingen in praktijk kan gaan brengen. Net zoals Jehova het volk van Israël leidde en vertelde hoe het offers moest brengen en de tempel moest bouwen, hoef je niet langer een leven van zoeken te leiden zoals je dat deed nadat de Here Jezus wegging. Is het noodzakelijk dat jullie je weg tastend zoeken voor het toekomstige werk om het evangelie te verspreiden? Is het noodzakelijk dat jullie je weg tastend zoeken om te weten hoe jullie moeten leven? Is het noodzakelijk dat jullie je weg tastend zoeken om te weten hoe jullie je plichten moeten vervullen? Is het noodzakelijk dat jullie jezelf ter aarde werpen en gaan zoeken om te weten hoe jullie moeten getuigen? Is het noodzakelijk dat jullie vasten en bidden om te weten hoe jullie je moeten kleden of moeten leven? Is het noodzakelijk dat jullie volharden in jullie gebeden tot God in de hemel om te weten hoe jullie moeten aanvaarden dat jullie overwonnen zijn? Is het noodzakelijk dat jullie onophoudelijk dag en nacht bidden om te weten hoe jullie moeten gehoorzamen? Er zijn velen onder jullie die zeggen dat jullie het een en ander niet in praktijk kunnen brengen omdat jullie het niet begrijpen. Mensen schenken helemaal geen aandacht aan het werk van nu! Ik heb veel van deze dingen al lang geleden gezegd, het is alleen dat jullie simpelweg niet opletten, zodat het geen wonder is dat jullie het niet weten. Natuurlijk beroert de Heilige Geest mensen in het huidige tijdperk nog steeds zodat ze vreugde kunnen ervaren, en Hij woont onder de mensen. Die speciale en plezierige gevoelens komen vaak voor in je leven. Zo nu en dan komt er een dag waarop je voelt dat God zo lieflijk is en kun je niet anders dan tot God te bidden: “O God! Uw liefde is zo prachtig en uw beeltenis is zo geweldig. Ik wil mijn liefde voor u graag verdiepen. Ik wil graag alles wat ik ben toewijden en u mijn hele leven dienen. Zolang het omwille van u is, wil ik graag alles aan u toewijden, alleen om u lief te kunnen hebben …” Dit plezierige gevoel geeft de Heilige Geest je. Het is geen verlichting of illuminatie; het is een gevoel van bezieling. Een dergelijke ervaring zal zich zo nu en dan voordoen, bijvoorbeeld onderweg naar je werk. Je bidt dan en voelt je dicht bij God, zo dichtbij zelfs dat er tranen langs je wangen stromen, zo geraakt dat je jezelf niet in de hand hebt en je dringend een omgeving wilt opzoeken waar je al het vuur in je hart kunt uitstorten … Soms zul je ergens in het openbaar zijn en voelen dat de liefde die je geniet te veel is, dat je lot allesbehalve gewoon is, en zul je bovendien voelen dat je meer waard bent dan alle anderen. Je zult stellig weten dat God je opbeurt, dat dit Gods grote liefde voor jou is. In de diepste uithoeken van je hart zul je voelen dat God een soort liefde bezit die onuitsprekelijk en onleesbaar is, alsof je er vertrouwd mee bent maar geen woorden voor hebt; je moet er vaak aan denken, maar kunt er niet volledig uiting aan geven. Op die momenten vergeet je zelfs waar je bent, tot het punt waarop je zult uitroepen: “O God! U bent zo moeilijk te begrijpen, toch bent u zo geliefd!” Soms doe je misschien zelfs vreemde en excentrieke dingen die mensen onverklaarbaar vinden, en al die dingen kunnen zich zelfs vaak voordoen … Zo’n leven is te veel in jullie ervaring en deze dingen zijn het leven dat de Heilige Geest je nu heeft gegeven, en het leven dat je nu behoort te leiden. Het is niet bedoeld om je leven af te nemen, maar veeleer om je leefwijze te veranderen. Het is een gevoel dat niet te beschrijven of uit te drukken is. Het is ook het ware gevoel van de mens en nog meer het werk van de Heilige Geest. Het zorgt voor begrip in je hart, maar je kunt het niet duidelijk aan wie dan ook onder woorden brengen. Niet omdat je zwaar van tong bent of dat je stottert, maar omdat het een gevoel is dat niet in woorden te beschrijven valt. Hij laat je nu van deze dingen genieten, aangezien dit het leven is dat je behoort te leiden. Je andere leven is uiteraard niet leeg, het gaat er alleen om dat je bezieling je op deze manier een soort vreugde geeft in je leven die maakt dat je zulke bezielende gevoelens van de Heilige Geest altijd wilt genieten. Maar je moet weten dat deze bezieling niet is bedoeld zodat je je van het vlees kunt afkoppelen en naar de derde hemel kunt gaan, of door de wereld kunt reizen, maar veeleer zodat je de liefde van God nu kunt ervaren, de betekenis van Gods werk nu kunt ervaren, Gods zorg en bescherming opnieuw mee kunt maken. Al deze dingen zijn bedoeld om je meer kennis te geven van het werk dat God nu doet, en om je meer van Gods liefde te laten voelen en ervaren die je vandaag geniet — dit is het doel van dit werk.
Het leven van je weg tastend zoeken was toen God nog geen vlees was geworden. Mensen konden God destijds niet zien en hadden dus geen andere keuze dan hun weg tastend te zoeken en te gaan. Nu kun je God zien en vertelt Hij je direct hoe je een en ander in praktijk moet brengen, zodat je niet langer je weg tastend hoeft te zoeken. Het pad dat Hij leidt, is de weg van de waarheid en wat Hij aan de mens vertelt, wat de mens ontvangt, zijn het leven en de waarheid. Je hebt de weg, het leven en de waarheid, dus waarom is het nodig om ergens te gaan zoeken? De Heilige Geest kan niet twee fasen van het werk tegelijkertijd doen. Als mensen nog steeds moeten bidden en zoeken nadat ik mijn Woord heb gesproken, zou dat dan niet betekenen dat deze fase van het werk dat ik doe zinloos is? Hoewel ik mijn Woord heb gesproken, begrijpen mensen het nog steeds niet helemaal, en dat is omdat ze in kwaliteit tekortschieten. Dit probleem is op te lossen door het kerkleven en door de gemeenschap met elkaar. Gods geïncarneerde vlees begon het werk niet eerder, dus werkte de Heilige Geest op die manier in die tijd en onderhield Hij het werk. In die tijd deed de Heilige Geest het werk, maar nu is het de vleesgeworden God Zelf die het doet. Hij heeft de plaats van het werk van de Heilige Geest ingenomen. Wanneer mensen vroeger baden, ervoeren ze vrede, vreugde, terechtwijzing en discipline, wat allemaal te maken had met het werk van de Heilige Geest. Nu zijn die toestanden dun gezaaid. Waarom had Petrus gevoelens van vrede of terechtwijzing wanneer hij bad, en waarom voelden Paulus en anderen zich ook zo wanneer ze baden? Dit kwam omdat het in de tijd was toen Gods verschijning niet zichtbaar was, en bovendien was het in het Tijdperk van Genade toen God anders werkte. De Heilige Geest kan slechts één soort werk doen in een bepaald tijdperk. Als Hij twee soorten werk tegelijkertijd deed, waarbij het vlees het één en de Heilige Geest iets anders in mensen deed, en als het vlees iets onwaars zei en de Geest iets waars, dan zou Christus geen waarheid, weg of leven hebben om van te spreken. Dit zou een tegenstrijdigheid zijn en een vergissing vanaf het allereerste begin.
Mensen weken te veel af en maakten te veel fouten in hun vroegere ervaringen. Er waren oorspronkelijk wat dingen die mensen met een normale menselijkheid behoorden te hebben en behoorden te doen, of er waren bedoelde fouten te zien in het menselijk bestaan die bijna niet te vermijden waren. Wanneer deze dingen dan verkeerd gingen, schreef men dat aan God toe. Er was een zuster die gasten over de vloer had. Haar gestoomde broodjes waren niet goed gestoomd, dus dacht ze: dit is misschien wel Gods discipline. God pakt mijn ijdele hart aan. Ik ben te ijdel. In feite is het zo dat, wat de normale denkwijze van de mens betreft, je met gasten over de vloer gespannen raakt en je drukt maakt — je weet niet wat je het eerst moet doen en doordat je als een kip zonder kop te werk gaat, brandt de rijst aan of zit er te veel zout in je gerechten. Normaliter gaat het je zonder gasten prima af, maar met mensen over de vloer gaat alles mis. Deze situatie wordt veroorzaakt door de gevoelens van gespannenheid, maar mensen schrijven die uiteindelijk maar toe aan “Gods discipline”. Dit heeft eigenlijk te maken met gebreken in het menselijk leven. Zou je iets dergelijks niet ook tegenkomen als je niet in God geloofde? Komen dergelijke dingen niet vaak voor? Er zijn veel dingen die op de gebreken van mensen zijn terug te voeren; mensen maken fouten, maar die gebeuren niet door de Heilige Geest en ze hebben niets te maken met God. Je bijt bijvoorbeeld op je tong tijdens het eten — kan dit Gods discipline zijn? Gods discipline is gebaseerd op principes en doorgaans te zien wanneer je moedwillig een overtreding begaat. God disciplineert mensen voor dingen die te maken hebben met Zijn naam, of wanneer Zijn getuigenis of Zijn werk in het geding zijn. Mensen begrijpen nu genoeg van de waarheid om zich innerlijk bewust te zijn van wat ze doen, bijvoorbeeld: kun je gevoelloos blijven als je geld van de kerk verduistert of roekeloos uitgeeft? Je zult iets voelen wanneer je dat doet. Het is onmogelijk om iets te doen en dan daarna iets te voelen. Je weet duidelijk in je hart wat voor daden tegen je geweten indruisen. Hoewel ze de waarheid misschien duidelijk kennen, hebben allen hun eigen voorkeuren, zodat ze zich daar gewoon aan overgeven. Dus nadat ze iets gedaan hebben, hebben ze niet echt een gevoel van berisping. Als ze niet worden gedisciplineerd op het moment dat ze iets verkeerds doen, wat kan er daarna dan voor discipline zijn? Wat voor discipline kan er zijn nadat al het geld is verkwist? Ze zijn zich volledig bewust van wat ze doen wanneer ze het doen en ze voelen berisping. Als je niet luistert, zal God ook geen aandacht aan jou schenken. Wanneer de tijd komt dat er een rechtvaardig oordeel wordt geveld, zal ieder worden vergolden naar zijn daden. Als normaal mens met een redelijk verstand, iemand met een geweten, ben je je bewust van alles wat je doet, in het bijzonder wanneer je iets verkeerds doet. Zijn er nog steeds een paar mensen in de kerk die geld verduisteren? Zijn er nog steeds een paar mensen die geen duidelijke grenzen hanteren tussen mannen en vrouwen? Zijn er nog steeds een paar mensen die oordelen, tarten en dingen in het geheim proberen te vernielen? Waarom gaat toch alles goed met jullie? Jullie dragen allemaal bewustzijn, gevoelens en berisping in jullie hart en daarom ondergaan jullie soms tuchtiging en loutering. Mensen zijn alleen zo schaamteloos! Als ze werkelijk met straf te maken kregen, zouden ze dan nog steeds op deze manier te werk durven gaan? Wanneer gewetensvolle mensen iets doen, voelen ze zich ongemakkelijk wanneer hun geweten ook maar een beetje wordt geprikkeld, en zo zijn ze in staat om hun vlees te verzaken. Zoals mensen die de zonden tussen mannen en vrouwen begaan. Ze beseffen wat ze op dat moment doen, maar hun lust is te groot en ze kunnen zichzelf niet beheersen. Zelfs als de Heilige Geest disciplineert, heeft dat geen effect, dus de Heilige Geest bekommert Zich niet langer om jou. Als de Heilige Geest je niet op het moment zelf zou disciplineren, berispen of iets met je vlees zou doen, welke berisping kan er dan achteraf zijn? Wat voor discipline kan er zijn nadat de daad is verricht? Het bewijst alleen maar dat je te schaamteloos en verdorven bent. Je bent een waardeloze stakker! De Heilige Geest werkt niet nodeloos. Als je de waarheid heel goed kent maar niet meewerkt en niet in staat bent om ook maar iets te doen, dan kun je alleen maar wachten tot de dag komt wanneer je gestraft zult worden samen met die boze. Dit is het beste einde voor jou! Ik heb nu herhaaldelijk gepredikt over het geweten, aangezien dit de laagste norm is. Zonder geweten verliezen mensen ook de discipline van de Heilige Geest en kunnen ze doen wat ze maar willen. Als iemand echt een geweten heeft, zal hij bij een berisping door de Heilige Geest een innerlijke strijd doormaken en daarna niet snel iets al te ernstigs doen. Hoe de Heilige Geest ook disciplineert en tuchtigt, mensen zullen over het algemeen enige gevoelens hebben wanneer ze iets verkeerds doen. Mensen begrijpen nu dus allerlei waarheden en als ze die niet in praktijk brengen, dan is dat hun eigen zaak. Ik reageer niet op zulke mensen, noch koester ik enig hoop voor hen. Doe maar wat je wilt!
Sommige mensen komen bijeen, zetten Gods woord aan de kant en praten altijd over hoe deze persoon of die persoon is. Natuurlijk is een beetje onderscheidingsvermogen wel goed, want waar je dan ook heengaat, zul je niet zomaar misleid worden, je zult evenmin gemakkelijk bedrogen of beetgenomen worden; dit is ook een aspect dat mensen behoren te bezitten. Maar je moet je niet uitsluitend bezighouden met dit aspect, want het heeft betrekking op dingen die negatief zijn. Je ogen moeten niet altijd op mensen gefixeerd zijn. Je kennis van hoe de Heilige Geest werkt, is nu ontoereikend, je geloof in God is te oppervlakkig en je hebt te weinig positieve dingen. De Enige in wie je gelooft, is God, de Enige die je moet begrijpen, is God, niet Satan. Als je alleen begrijpt hoe Satan werkt en kennis hebt van alle manieren waarop boze geesten werken, maar geen enkele kennis hebt van God, wat voor betekenis zou dit dan hebben? Is het niet God in wie je nu gelooft? Waarom omvat je kennis niet deze positieve dingen? Je schenkt simpelweg geen aandacht aan het positieve aspect van intrede en je hebt er geen vat op, dus wat wil je in vredesnaam bereiken? Weet je niet hoe je moet zoeken? Je hebt veel negatieve “onderwijsmaterialen” maar je vangt bot wat het positieve aspect van intrede betreft, dus hoe kun je ooit in gestalte toenemen? Als iemand alleen praat over de oorlog met Satan, wat voor toekomstverwachtingen voor ontwikkeling zal die persoon dan hebben? Is je intrede dan niet te achterhaald? Wat voor dingen zul je kunnen bereiken met het huidige werk als je op deze manier doorgaat? Voor jou is het nu belangrijk om te begrijpen wat God nu wil doen, hoe mensen moeten meewerken, hoe ze God moeten liefhebben, hoe ze het werk van de Heilige Geest moeten begrijpen, hoe ze alle woorden moeten binnengaan die God nu zegt, hoe ze die moeten lezen, begrijpen en ervaren, hoe ze aan Gods wil moeten voldoen, volledig door God moeten worden overwonnen en voor Gods aangezicht gehoorzamen … Je moet je richten op deze dingen aangezien je nu intrede in deze dingen behoort te doen. Begrijp je dat? Wat voor zin heeft het om je alleen op het onderscheiden van mensen te concentreren? Je kunt Satan hier onderscheiden, boze geesten daar onderscheiden, je kunt van alles onderscheiden, volledig inzicht in boze geesten hebben en er een herkennen zodra je er een ziet. Maar als je niets kunt zeggen over het werk van God, kan je onderscheidingsvermogen dan je begrip van God vervangen? Ik heb eerder in een bijeenkomst gesproken over het werk van boze geesten, maar dit is geen belangrijke kwestie. Mensen moeten uiteraard ook enig onderscheidingsvermogen hebben, omdat zij die God dienen dit aspect moeten bezitten om te vermijden dat ze dwaze dingen doen en Gods werk hinderen. Maar kennis van Gods werk hebben en Gods wil begrijpen blijven het belangrijkst. Welke kennis heb je van deze fase van Gods werk? Kun je zeggen wat God doet, wat Gods wil is, en kun je zeggen wat je eigen tekortkomingen zijn en waarmee je jezelf moet uitrusten? Kun je zeggen wat je nieuwste intrede is? Je zou moeten begrijpen welke van je eerdere intredes afwijkingen en fouten waren, en welke intredes achterhaald waren. Je zou in staat moeten zijn om de vruchten te plukken en tot begrip te komen in je nieuwe intredes. Veins geen onwetendheid; je moet beter je best doen in je nieuwe intredes om je eigen ervaring en kennis te verdiepen, en je moet in het bijzonder vat krijgen op je nieuwste intredes en de meest juiste manier van ervaren. Je moet ook weten hoe je je achterhaalde praktijken aflegt en nieuwe ervaringen binnengaat. Je moet bovendien je eerdere achterhaalde en afwijkende praktijken onderscheiden van het nieuwe werk en de intrede. Deze dingen moet je nu dringend begrijpen en binnengaan. Je moet de verschillen en relatie begrijpen tussen je oude en nieuwe intredes. Als je geen vat hebt op deze dingen, heb je geen mogelijkheid om vooruit te gaan, want dan zul je geen gelijke tred kunnen houden met het werk van de Heilige Geest. Veel van je eerdere intrede en ervaring had te maken met afwijkende en verkeerde praktijken, en veel daarvan was een manier van ervaren die tot het verleden behoorde; je moet begrijpen hoe je deze dingen moet benaderen. Door Gods woord op gepaste wijze te eten en te drinken en door gepaste omgang met elkaar moet je je eerdere achterhaalde praktijken en je oude traditionele opvattingen kunnen veranderen, zodat je een nieuwe aanpak in praktijk kunt brengen en het nieuwe werk binnen kunt gaan. Dit zijn dingen die je moet zien te bereiken. Ik vraag je nu niet om jezelf tot in de finesses te begrijpen; ik vraag je niet om dit te serieus te nemen. Ik vraag je wel om je intrede in en begrip van het positieve aspect serieus te nemen. Hoewel je misschien in staat bent om jezelf te kennen, betekent dat niet per se dat dit je werkelijke gestalte is. Maar als je de praktijk en intrede van het nieuwe werk kunt ervaren, tot het punt waarop je kunt onderscheiden wat je eerdere persoonlijke opvattingen of misvattingen waren, dan is dit je werkelijke gestalte en iets wat je zou moeten bezitten. Dit zijn dingen die iedereen onder jullie moet zien te bereiken.
Er zijn veel dingen waarin jullie gewoon niet weten hoe je te werk moet gaan, laat staan hoe de Heilige Geest werkt. Soms doe je iets waarmee je duidelijk ongehoorzaam bent aan de Heilige Geest. Jullie vatten al het principe ervan door jullie eten en drinken, zodat je innerlijk een gevoel van berisping en ongemak ervaart, welk gevoel iemand natuurlijk krijgt op basis van zijn kennis van de waarheid. Niet meewerken en dingen niet doen in overeenstemming met het woord van nu blokkeert het werk van de Heilige Geest en zorgt bij iemand altijd voor innerlijke onrust. Je begrijpt de principes van dit aspect maar je brengt het niet overeenkomstig in praktijk, dus krijg je een innerlijk gevoel van berisping. Maar als je dit principe niet begrijpt en dit aspect van de waarheid simpelweg niet hebt gegeten of gedronken, als je er helemaal geen kennis van hebt, dan zul je niet per se een gevoel van berisping hebben in deze kwestie. De berisping van de Heilige Geest genereren, is voorwaardelijk. Je denkt dat je het werk van de Heilige Geest hebt vertraagd omdat je niet hebt gebeden, niet hebt meegewerkt met de Heilige Geest, de last die je in je draagt niet hebt losgelaten. In werkelijkheid kan het niet worden vertraagd, en als jij iets niet wilt zeggen, zal de Heilige Geest iemand anders beroeren om het te zeggen; de Heilige Geest laat Zich niet door jou tegenhouden. Je voelt wroeging jegens God en dat hoor je ook te voelen. Maar God staat er verder niet bij stil en laat het gaan. Of je iets kunt bereiken of niet is je eigen zaak. Soms voelt het alsof je geweten met beschuldigingen kampt, maar dit is niet de verlichting of illuminatie van de Heilige Geest op dat moment, noch de berisping van de Heilige Geest. Het gaat om een gevoel in je geweten. Als de naam van God, het getuigenis van God of het werk van God in het geding is en je ruw handelt, zal Hij je niet vrijuit laten gaan. Maar het heeft een grens en Hij zal je niet lastigvallen in verband met dingen die eigenlijk niet noemenswaardig zijn. Hij zal je dan negeren en dit is dus iets wat je in je geweten zou moeten voelen. Sommige dingen zijn wat mensen met een normale menselijkheid behoren te doen en sommige zijn aangelegenheden van het normale menselijke leven. Je stoomt je broodjes bijvoorbeeld niet goed en zegt dat God je disciplineert— dit is volslagen onzinnig om te zeggen. Gebeurden dit soort dingen niet vaak voordat je in God ging geloven? Was Satan je toen aan het disciplineren? Als je meer oefent in dit opzicht, zul je in feite waarschijnlijk geen fouten maken; je brein maakt gewoon fouten. Je voelt dat het lijkt alsof het om discipline door de Heilige Geest gaat, terwijl dat in werkelijkheid niet het geval is (enkele uitzonderlijke omstandigheden daargelaten), omdat dit werk niet volledig wordt gedaan door de Heilige Geest, maar het gewoon om gevoelens gaat die mensen hebben. Maar in die trant denken is wat mensen met een juist geloof in God moeten doen. Je had niet zo kunnen denken toen je niet in God geloofde. Toen je eenmaal in God ging geloven, stak je hart hier moeite in en begon je zonder het te weten in deze trant te denken. Dit komt voort uit de gedachtegang van normale mensen en heeft ook betrekking op het effect van hun eigen mentaliteit. Maar ik zeg je: dit valt niet onder het werk van de Heilige Geest. Dit aspect heeft betrekking op een normale reactie die de Heilige Geest aan de mens geeft door middel van zijn eigen denkvermogen; maar je moet begrijpen dat deze reactie niet het werk is van de Heilige Geest. Met deze “kennis” bewijs je nog niet dat je het werk van de Heilige Geest hebt. Je kennis heeft geen betrekking op verlichting door de Heilige Geest en is geenszins het werk van de Heilige Geest. Het is gewoon een reactie van het normale denkvermogen van mensen en heeft helemaal niets van doen met de verlichting of illuminatie van de Heilige Geest. Dat zijn twee compleet verschillende dingen en het wordt niet als geheel gedaan door de Heilige Geest. Wanneer de Heilige Geest werkt om mensen te verlichten, geeft Hij ze gewoonlijk kennis van Gods werk, en van hun ware intrede en ware toestand. Hij geeft ze ook vastberadenheid, laat ze Gods dringende bedoeling begrijpen en Zijn eisen voor de mens nu, Hij geeft ze de vastberadenheid om elke weg te openen. Zelfs wanneer mensen bloedvergieten en offers ondergaan, moeten ze handelen voor God, en zelfs wanneer ze te maken krijgen met vervolging en tegenspoed, moeten ze God nog steeds liefhebben, geen spijt hebben en getuigenis afleggen voor God. Zulke vastberadenheid is de beroering van de Heilige Geest en het werk van de Heilige Geest — maar weet dat je die beroeringen niet elk voorbijgaand moment bezit. Soms kun je je op bijeenkomsten heel erg geraakt en geïnspireerd voelen, betuig je grote lof en dans je het uit. Je voelt dat je ongelooflijk goed begrijpt waar anderen binnen de kerkgemeenschap over praten, je voelt je splinternieuw van binnen en je hart is volkomen zuiver zonder enig gevoel van leegheid — dit alles heeft betrekking op het werk van de Heilige Geest. Als je iemand bent die leidt en de Heilige Geest je uitzonderlijke verlichting en illuminatie geeft wanneer je naar de kerk gaat om te werken, je ongelooflijk ernstig, verantwoordelijk en serieus maakt in je werk, heeft dit betrekking op het werk van de Heilige Geest.
Reactie schrijven